இந்திய தொலைக்காட்சிகளில் முதல் முறையாக

"இந்திய தொலைக்காட்சிகளில் முதல் முறையாக" என்றெல்லாம் விளம்பரப்படுத்தாமல் வியாழன் இரவு 8:30 மணிக்கு கே.டிவி யில் ஒளிபரப்பப்பட்ட திரைப்படம் "நிலாக் காலம்". எப்படியோ என் அம்மாவை "மெட்டி ஒலி"யில் இருந்து திசைத்திருப்பி, முழு படத்தையும் பார்த்தேன். பல நாட்களுக்குப் பிறகு தொலைக்காட்சியில் ஒரு நல்ல படம் பார்த்த திருப்தி எனக்கு.

  
 பார்க்கும் போதே ஒரு நாவலை படமாக்கி உள்ளனர் என்று நன்றாகவே தெரிந்தது. (சற்றே பெரிய கவிதை என்றும் சொல்லலாம்). குழந்தைகள் நடித்த படம் , ஆனால் குழந்தைகளுக்கான படம் என்றும் சொல்ல இயலாது. (சில விவகாரமான விஷயங்கள் படத்தில் உண்டு. அதுக்காக, எது என்னமோன்னு நினைக்காம நல்ல புள்ளையா படத்தை பாருங்க). ஒரு பெரலல் யுனிவர்ஸ் போன்ற விஷயம், அழகாக சொல்லப்பட்டிருந்தது. குழந்தைகளின் (புள்ளி, அமர், நிலா) உலகமும், வயது வந்தோரின் உலகமும் எவ்வளவு வேறுபடுகிறது என்பதை ரசிக்கும்படியாக சித்தரித்திருந்தனர்.
 
குழந்தைகளின் உலகத்தில் வயது வந்தோர் நுழைய முற்படும் போது என்ன இடையூறுகள் என்பதுதான் கதை. (அப்பாடா...கடைசி வரைக்கும் கதைய சொல்லலை :)) ). சிந்தனையை தூண்டும் வசனங்களும், "satiric" நகைச்சுவைகளும், குழந்தைகளின் நடிப்பும், நல்ல திரைக்கதையும் படத்தினை நன்றாக நகர்த்திச்சென்றது.

ஒரே ஒரு குறை, வால்டர் தேவாரம். இவரும் இப்படத்தில் நடித்திருக்கிறார் (?). யாரோ போலீஸ் என்றால் விறைப்பாகத்தான் இருக்கவேண்டும் என்று சொல்லிவிட்டார்கள் போலும். படுத்தியெடுத்திவிட்டார் :( .

நாவல் என்று சொன்னேன், யார் எழுதியது என்று சொல்லவில்லையே - சுஜாதா. சற்றே பெரிய கவிதை என்று சொன்னதன் அர்த்தமும் இதுதான்.

("நிலாக்காலம்", இயக்கம் - ஏ.ஆர்.காந்தி கிருஷ்ணா; கதை, வசனம் - சுஜாதா; சிறந்த குழந்தை நட்சத்திரத்துக்கான தேசிய விருது, 2000 - செல்வன் .உதயராஜ்)